معلوماتی راجع به کلمه"الله" در بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
معلوماتی راجع به کلمه"الله" در بسم الله الرحمن الرحیم
"الله" اسم برگزیده و مختص پروردگار و دربردارنده عصاره همه صفات جمال و جلال خدا
"اللّه" در قیاس با سایر اسماى حسناى الهى برجستگى هاى
دیگرى دارد ;
از جمله:
1-اللّه» شناخته شده ترین و پرکاربردترین نام هاى
پروردگار در متون اسلامى است ;
2- اقرار به وحدانیت
«أشهد أن لا إله إلاّ اللّه» با آن محقق مى شود ;
3- خاص ترین
،
برترین و برگزیده ترین
نام نیک الهى و عصاره همه صفات جمال و جلال است ;
4-"اللّه" اسم مختص خداوند است و در غیر او کاربردى ندارد.
5- انتساب اللّه به دیگر
نام هاى
الهى نادر است ;
براى مثال نمى توان
گفت«اللّه» از اسماى جبار یا قهار است ، ولى انتساب دیگر اسما به اللّه درست است ،
مانند آن که گفته شود «جبار» یا «قهار» از اسماء اللّه هست (علم الیقین ،
ج1 ،
ص106)
6- برخى بر آنند که
«اللّه» همان اسم اعظم است (روح البیان ، ج1 ، ص8)
به خلاف باور شمارى اندک که ریشه اللّه را اقتباس از عبرى
دانسته اند
بیشتر لغت دانان اصل آن را عربى فصیح مى دانند که قرن ها پیش از بعثت پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) کاربرد
داشته است (لوامع البینات ، ص 79)در مشتق یا جامد بودن لفظ اللّه اختلاف نظر هست. کسانى
آن را مشتق دانسته و سپس در منشأ اشتقاق آن نظرگاه هاى متفاوتى ارائه کرده اند ;
از جمله:
1-اللّه مشتق از اله به معناى مألوه و معبود است
(التوحید ،
ص220). بیشتر مفسران و لغت نویسان معتقدند واژه اللّه از اله گرفته شده است ;
یعنى آن گاه
که ال بر اله داخل شد همزه اصلى آن ساقط و هر دو لام در یکدیگر ادغام شدند و به
صورت اللّه درآمد (کشاف ، ج1 ، ص 3 ، مفردات ، ص 31)
2- اللّه برگرفته از
وَلَه به معناى تحیر و سرگردانى است ، زیرا عقول در کنه ذات وى سرگردانند (المیزان ،
ج1 ،
ص 18)
3- اللّه از أله به
مفهوم قرع است ،
چرا که خلق به منظور برآمده شدن نیازها به او پناه مى برند.
4- اللّه اقتباس شده از
لاه به معناى احتجب است ، زیرا جوهر ذات وى از ادراک دیگران پوشیده و پنهان است (مجمع البیان ،
ج1 ،
ص 19)
5- اللّه برگرفته از
وَلَه به مفهوم دوست داشتن فراوان است ، زیرا محبوب همه آفریده هاست
(مفاهیم القرآن ، ج6 ، ص 111).
بیشتر اینان «ال» اللّه را تفخیم و تعظیم شمرده اند ، زیرا اسماى خداوند براى همه شناخته شده است.
(مجمع البیان ، ج1 ، ص 19)
نکته مهم
انسان مومن ومعتقد وقتی خداوند متعال را با نام "الله" یاد می کند ،تمام صفات خداوندمتعال را به یاد می آورد واو را دارای همه آن صفات تصور می کند .لذا توکلش فقط برخداوند متعال است وفقط او را عبادت می کند وخدا راهمه کاره عالم می داند.وحرکتی رادراین عالم سراغ ندارد که بدون اذن خداوند متعال صورت گرفته باشد.زیرا بادرنظرگرفتن همه صفات خداوند متعال درهنگام گفتن یا به یادآوردن کلمه " الله" خود را غرق در نعمت های بی پایان او می یابد .وهرمقامی معنوی وعرفانی که بزرگان بدست آورده اند بوسیله درنظرگرفتن این نکته مهم است .زیرا اگرکسی " الله" را بدون درنظرگرفتن صفات او یاد کند تاثیری بسیار اندک در یادکردن آن نام مبارک بر زندگی مادی ومعنوی خود می یابد.
